Dagboek aantekening :
Te midden van een dichtbegroeid bos staat een verlaten urinoir, een stille herinnering aan een vervlogen tijd. De verweerde bakstenen en betegelde wanden suggereren een ooit functioneel bouwwerk, nu overwoekerd door klimop en omringd door gevallen bladeren. De natuur heeft langzaam bezit genomen van deze plek, terwijl de lege deuropeningen een blik bieden op de verlatenheid. Het contrast tussen de menselijke constructie en de oprukkende natuur creëert een mysterieuze, bijna surrealistische sfeer, alsof de tijd hier heeft stilgestaan.